Η ίδρυση της Ρώμης και η οργάνωση της

Μετά το τέλος του Τρωικού πολέμου ο Αινείας, γιος της θεάς Αφροδίτης και του τρώα βοσκού Αγχίση, πήρε μαζί του τα αγάλματα των πατρώων θεών του και περιπλανήθηκε αρκετά στη Μεσόγειο, για να καταλήξει στην ιταλική χερσόνησο. Ο απόγονός του Ρωμύλος, γιος του θεού Άρη και της βεσταλίνας Pέας Σύλβιας, αφού παραμέρισε τον αδελφό του Ρώμο, επικράτησε και ίδρυσε την πόλη Ρώμη πάνω στον Παλατίνο λόφο.
 
Πρόκειται για μία από τις περισσότερο διαδεδομένες μυθολογικές παραδόσεις -με πολλές παραλλαγές- που θεωρεί τον Αινεία γενάρχη των Ρωμαίων και αποδίδει στο Ρωμύλο την ίδρυση της πόλης Ρώμης το 753 π.Χ., έτος το οποίο έκτοτε ορίζει την έναρξη της χρονολόγησης της ρωμαϊκής ιστορίας. 
Η μυθολογική παράδοση έρχεται άλλοτε σε αντίθεση και άλλοτε πάλι επιβεβαιώνεται ή συμπληρώνεται από τις αρχαιολογικές μαρτυρίες. Σύμφωνα με αυτές, κάποιες κώμες που υπήρχαν ήδη στους λόφους της Ρώμης -από τις αρχές περίπου της 1ης χιλιετίας π.Χ.- συνενώθηκαν κατά τη διάρκεια του 7ου αιώνα π.Χ. και δημιούργησαν την πόλη της Ρώμης, τη λεγόμενη Urbs. Κατά την περίοδο αυτή οι Ετρούσκοι, που συμβίωναν με Έλληνες, Φοίνικες και άλλους ακόμα λαούς στην ιταλική χερσόνησο, έφθασαν στο απόγειο της δύναμής τους και κυριάρχησαν πολιτικά στη Ρώμη.

Πηγή:http://www.fhw.gr/chronos/07/gr/politics/index20.html

  Ίδρυση της Ρώμης: Η πιο πιθανή εκδοχή είναι ότι η δημιουργία της οφείλεται στους Ετρούσκους οι οποίοι κατέλαβαν το Λάτιο τον 7^ο αιώνα π.Χ. και στη συνέχεια προχώρησαν σε συνοικισμό των κατοίκων των γύρω περιοχών. Στα τέλη του 6^ου αιώνα οι κάτοικοι επαναστάτησαν και έδιωξαν τους Ετρούσκους. Από τότε οι Ρωμαίοι οργανώνονται συστηματικά και κυριαρχούν στοΛάτιο. 

Κοινωνική οργάνωση: τρεις κοινωνικές τάξεις 
Πατρίκιοι: οι Ρωμαίοι που ανήκαν στις παλαιές μεγάλες οικογένειες. Οι οικογένειες αυτές αποτελούσαν τα ρωμαϊκά γένη.

Πελάτες: αυτοί που ζούσαν ως υπήκοοι των πατρικίων και προέρχονταν από προϊταλικά γένη. 
Πληβείοι: οι νεότεροι κάτοικοι της Ρώμης και των γύρω περιοχών. Δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα και δεν μπορούσαν να παντρευτούν γυναίκα από την τάξη των πατρικίων. Ήταν το πλήθος. 

Πολιτική οργάνωση:
 Την περίοδο της βασιλείας αρχηγός του κράτους ήταν ο βασιλιάς, ο οποίος ήταν παράλληλα στρατιωτικός, θρησκευτικός αρχηγός και ανώτατος δικαστής. Τις πράξεις του έλεγχαν δύο σώματα: η σύγκλητος και η εκκλησία του δήμου.

Σύγκλητος: την αποτελούσαν οι αρχηγοί των ρωμαϊκών γενών. Μαζί με το βασιλιά συγκαλούσαν την εκκλησία του δήμου και επικύρωναν τις αποφάσεις της. Αποτελούσε το θεματοφύλακα των παραδόσεων της Ρώμης. Στην αρχή είχε 100 και αργότερα 300 μέλη.

Εκκλησία του δήμου: Ήταν η συγκέντρωση των πατρικίων και των πελατών. Ονομαζόταν και φρατρική. Επικύρωνε ή απέρριπτε τις αποφάσεις του βασιλιά διά βοής. Αποφάσιζε και για ειρήνη και πόλεμο και εξέλεγε το βασιλιά.