Πρόλογος (2η σκηνή Ελένη-Τεύκρος)


ΠΡΟΛΟΓΟΣ
2η σκηνή(στίχοι 83-191)

Διάλογος Τεύκρου-Ελένης

Δομή ενότητας

  1. Τα συναισθήματα του Τεύκρου για την Ελένη(στίχοι 93-104)
  2. Η ταυτότητα και οι περιπέτειες του Τεύκρου.(105-128)
  3. Οι πληροφορίες του Τεύκρου για τους Έλληνες του τρωικού πολέμου.(129-138)
  4. Οι πληροφορίες του Τεύκρου για την οικογένεια της Ελένης.(139-168)
  5. Ο σκοπός της άφιξης του Τεύκρου και το πρόβλημα του.(169-191)


Ο ρόλος του Τεύκρου στην εξέλιξη του έργου και η συνάντηση του με την Ελένη

  •   Πληροφορεί την Ελένη και το θεατή για το νόστο των Ελλήνων από την Τροία και για την εξαφάνιση του Μενελάου στο πέλαγος.
  •   Η Ελένη πληροφορείται για τα συγγενικά της πρόσωπα(τη μητέρα της και τα αδέλφια της).
  •   Η πληροφορία για το χαμό του Μενέλαου θα οδηγήσει την Ελένη σε ένα σπαραχτικό θρήνο μαζί με το χορό.
  •   Προετοιμάζεται η εμφάνιση της μάντισσας Θεονόης από την οποία η Ελένη θα ζητήσει πληροφορίες για το Μενέλαο.
  •   Στο τέλος του προλόγου ο Τεύκρος αποχωρεί ευχόμενος στην Ελένη να της ξεπληρώσουν οι θεοί τη χάρη.(αίσιο τέλος του έργου)
  •   Η απειλή του γάμου που αντιμετωπίζει η Ελένη είναι ένα στοιχείο που προωθεί την πλοκή.


Γιατί επιλέγεται ο Τεύκρος

  •   Ήταν από τους λίγους φημισμένους ήρωες που επέζησαν από τον Τρωικό πόλεμο και ο μόνος ήρωας που οι περιπέτειες του τον οδήγησαν στην Αίγυπτο.
  •   Με τον Τεύκρο(συνδέεται με την Κύπρο ως οικιστής της Σαλαμίνας) ο Ευριπίδης εκφράζει τα φιλικά αισθήματα του Αθηναϊκού λαού προς το βασιλιά της Κύπρου Ευαγόρα που στήριξε τους Αθηναίους σε δύσκολες στιγμές).
  •   Το παράδειγμα του Τεύκρου που θέλει να δημιουργήσει μια καινούρια πόλη δίνει θάρρος στους Αθηναίους και τους εμψυχώνει σε μια δύσκολη στιγμή για αυτούς.( Σικελική εκστρατεία).

Κοινά στοιχεία Ελένης-Τεύκρου.

  •   Βρίσκονται και οι δύο μακριά από την πατρίδα τους.
  •   Είναι και οι δύο θύματα μιας «κρίσης»(κρίση για την πιο όμορφη και κρίση των όπλων).
  •   Ο πόλεμος ρυθμίζει τις τύχες τους.
  •   Έχουν και οι δύο χρησμό ότι θα γυρίσουν στην πατρίδα τους.




Στιχομυθία: διάλογος ανάμεσα σε δύο πρόσωπα σε μονόστιχα, σε σκηνές έντονου πάθους, έντονων συναισθημάτων και ανταλλαγής πληροφοριών. Η στιχομυθία προσδίδει ένταση και πάθος και βοηθά στην ψυχολογία και στην περιγραφή της συγκίνησης.

Τραγική ειρωνεία: η κατάσταση κατά τη οποία τα πρόσωπα του δράματος αγνοούν πράγματα που γνωρίζουν τα άλλα πρόσωπα της τραγωδίας ή οι θεατές. Εξαιτίας αυτής της άγνοιας τα λόγια των ηρώων οδηγούν σε λανθασμένες εκτιμήσεις και αποκτούν διαφορετικό νόημα για τον καθένα.

Παραδείγματα τραγικής ειρωνείας: στίχοι 91-93, 97, 133, 142, 188-189, 191.



Η έννοια του πολέμου στον Ευριπίδη

Ο πόλεμος στον Ευριπίδη έχει χάσει την ηρωική-επική του διάσταση και είναι απλά η αιτία των συμφορών που πλήττουν όλους τους ανθρώπους, νικητές και ηττημένους. Οι πολεμιστές είναι τραγικά πρόσωπα και όλοι υποφέρουν από τα δεινά του πολέμου. Ο Ευριπίδης κατακρίνει την τρέλα και τον παραλογισμό του πολέμου.



Οψις

Στη σκηνή εμφανίζεται από τη δεξιά πάροδο ο Τεύκρος. Φέρει στρατιωτική σκευή και κρατά τόξο. Δίνει σκηνογραφικές πληροφορίες για το παλάτι που προβάλλουν την ομορφιά και τη μεγαλοπρέπεια του παλατιού. Αντικρίζει αποσβολωμένος την Ελένη η οποία πρέπει να έχει ανασηκωθεί από τον τάφο του Πρωτέα. Ο Τεύκρος ετοιμάζεται να χτυπήσει την Ελένη με τη σαΐτα του.



ΑΣΚΗΣΗ

Με ποιες λέξεις και με ποιους εκφραστικούς τρόπους εκφράζει ο Τεύκρος τα συναισθήματα του για την Ελένη;




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΡΑΨΩΔΙΑ Ζ 369-529

Η ΑΝΝΑ ΤΟΥ ΚΛΗΔΟΝΑ

Ευριπίδη Ελένη-Β επεισόδιο, 4η σκηνή