Οι μαθητές παρωδούν τον διάλογο Μενέλαου-γερόντισσας

Οι μαθητές της Γ΄ τάξης του 6ου Γυμνασίου Καβάλας ξαναγράφουν με τον δικό τους τρόπο τον διάλογο της γερόντισσας με τον Μενέλαο στην Ελένη του Ευριπίδη.




Διάλογος Μενέλαου-Γερόντισσας
Γερ. Πάλι αυτός ο βλάκας ο Θεοκλύμενος ξέχασε τα κλειδιά του; Τώρα βρήκε να έρθει; (Ανοίγει την πόρτα και βλέπει τον Μενέλαο..)
Μεν. Πώς μιλάς έτσι σε έναν βασιλιά; Έτσι υποδέχεστε τους ξένους εδώ;
Γερ. Σιγά ρε κακομοίρη, μην είσαι συ βασιλιάς! Χαλάρωσε λίγο!
Μεν. Είσαι τυχερή που δεν είναι οι άνδρες μου εδώ, αλλιώς στα πόδια μου θα σερνόσουν.
Γερ. Έχετε δίκαιο. Συγχωρέστε με για την αυθάδεια μου(ειρωνικά).
Μεν. Τέλος πάντων….Απάντησε μου. Πού βρίσκομαι;
Γερ. Επειδή είσαι λίγο ό,τι να ναι, θα σου απαντήσω και θα φύγεις, πριν έρθει ο άλλος ο χαλβάς.
Μεν. Γιατί, τι θα γίνει;
Γερ. Άσε μωρέ τώρα, πού να σου εξηγήσω! Θα με πρήξει γιατί άνοιξες και διάφορα τέτοια. Έχε χάρη το μέσο που έχω εδώ μέσα, αλλιώς θα ήμουν στους δρόμους.
Μεν. Θα μου πεις που βρίσκομαι; (κάπως θυμωμένα).
Γερ. Στην Αίγυπτο είσαι, στο παλάτι του Θεοκλύμενου. (και του κλείνει την πόρτα)

Μ.Κ.
__________________________________________________________
Διάλογος Μενέλαου-Γερόντισσας
Μεν. Πφφ…άντε να δούμε…Θα μας ανοίξει κανείς; Μπα με χώμα θα τη βγάλουμε!
Γερ. (Ανοίγει η πόρτα). Ποιος είσαι; Φύγε μη σε καταλάβουν οι αφέντες και σε σκοτώσουν!
Μεν. Καλησπέρα γριά, άραξε λιγάκι!
Γερ. Έλα τελείωνε, φύγε!
Μεν. Μη σκουντάς, ρε!
Γερ. Μετά μη λες ότι δε σε προειδοποίησα πάντως!
Μεν. Καλά, καλά, πάνε πες στα αφεντικά σου και άσε τα πολλά τα λόγια..
Γερ. Καλά…
Μεν. Σιγά μη μας πειράξουν. Ναυαγοί είμαστε!
Γερ. Όχι, φύγε! Έγινες τσιμπούρι!
Μεν. Αχ θεέ μου, τι τραβάω; Πού είναι ο στρατός μου;
Γερ. Κλαις, ρε;
Μεν. Ναι, θυμήθηκα τα περασμένα μεγαλεία.
Γερ. Α ρε κλαψιάρη, πάνε στους φίλους σου να κλάψεις!
Μεν. Άντε όχι γριούλα. Πες μου πού βρίσκομαι και ποιο είναι το παλάτι.
Γερ. Στην Αίγυπτο, στο παλάτι του Πρωτέα, ανόητε!
Μεν. Ποιος βασιλεύει εδώ;
Γερ. Ο Θεοκλύμενος, ο γιος του Πρωτέα, ο οποίος αν πάρει χαμπάρι ότι είσαι εδώ, θα σε σκοτώσει. Είσαι τυχερός που λείπει.
Μεν. Κομπλέ, ρε!
Γερ. Βρίσκεται η Ελένη εδώ γι αυτό.
Μεν. Oh my god! Τι ξεστόμισες γριά;
Γερ. Τι δεν κατάλαβες;  Η Ελένη, η κόρη του Δία.
Μεν. Αααα την άτιμη, πώς ήρθε εδώ;
Γερ. Από την Σπάρτη, αδερφέ!
Μεν. Πότε ρε; Μου την έκλεψαν οι άτιμοι;
Γερ. Όχι, ήρθε εδώ, προτού πάνε οι Αχαιοί στην Τροία. Άντε δίνε του τώρα φίλε, πριν έρθει ο Θεοκλύμενος.
Μεν. Απαπα…thanks για την πληροφόρηση πάντως

Σ.Τ.
__________________________________________________________
Διάλογος Μενέλαου-Γερόντισσας
Γερ. Ποιος είσαι εσύ και χτυπάς την πόρτα μεσημεριάτικα, θα μου ξυπνήσεις τους αφέντες. Ξέρεις πόση ώρα χρειάστηκα για να τους βάλω για ύπνο; Φύγε από εδώ  γιατί θα σε σκοτώσουν, αν τους ξυπνήσεις.
Μεν. Καλά γριούλα, μη συγχύζεσαι και μας πάθεις τίποτα…
Γερ. Ποιον είπες γριούλα; Δεν κοιτάς τα χάλια σου, λέω εγώ…
Μεν. Καλέ, μου πονάς το χέρι, με πονάς σου είπα, άφησε με!
Γερ. Εγώ σε προειδοποίησα να φύγεις με το καλό…Έχω κίτρινη ζώνη στο καράτε!
Μεν. (σκέφτεται: Πώ ρε φίλε, τι είναι αυτή; Η γιαγιά του Bruce Lee;)
---. Καλά γιαγιά, πήγαινε ξύπνα τα αφεντικά σου, σε παρακαλώ, θέλω να τους μιλήσω και γρήγορα!
Γερ. Σου είπα καλό μου παιδί: μην επιμένεις. Αν τους ξυπνήσεις θα σε σκοτώσουν. Δε ν τους αρέσει να τους διακόπτουν από τον ύπνο.
Μεν. Δεν πρόκειται να τους φοβηθώ εγώ……ναυαγός είμαι και τους ναυαγούς κανείς δεν τους πειράζει.
Γερ. Καλά, κι εσύ.. τόσα σπίτια έχει τριγύρω, σε αυτό έπρεπε να έρθεις;
Μεν. Ναι, γιατί αυτό είναι το μοναδικό σπίτι με τζακούζι, κοκτέιλς και πολύ ωραία θέα!
Γερ. Αν δεν φύγεις τώρα αμέσως, θα φωνάξω τον σεκιουριτά!
Μεν. Καλά γιαγιά, αν ο σεκιουριτάς είναι σαν κι εσένα, φοβήθηκα.
Γερ. Βρε δε μας παρατάς!(Κλείνει με δύναμη η πόρτα).
Μεν. Έλα ρε γιαγιάκα, άνοιξε μου, θα είμαι καλό παιδί και δε θα κάνω φασαρία(κλαψ,κλαψ).
Γερ. Δακρύζεις; Τι σου φέρνει τόση λύπη;
Μεν. Ρε γιαγιάκα, με δουλεύεις; Ναυαγός είμαι, δεν ξέρω πού βρίσκομαι, δεν έχω τι να φορέσω, τι να φάω και με ρωτάς γιατί κλαίω;
Γερ. Καλά, μπες μέσα, έχω ένα πιάτο γεμιστά από το μεσημέρι..
Μεν. Ευχαριστώ πολύ γιαγιάκα…γιαμι..γιαμι…γεια στα χέρια σου! Δε μου λες, ποια χώρα είναι αυτή;
Γερ. Η Αίγυπτος και του Πρωτέα το σπίτι.
Μεν. Η Αίγυπτος;  Πού έχω αράξει ο δόλιος;
Γερ. Σου φταίνε τα λαμπρά νερά του Νείλου;
Μεν. Όχι, στενάζω για τις συμφορές μου.
Γερ. Καλά, δεν είσαι ο μόνος. Κι οι άλλοι τραβάνε ζόρια..
Μεν. Δε μου λες….ο βασιλιάς που μου είπες πού είναι; Κοιμάται κι αυτός;
Γερ. Ναι…έξω από τον κήπο…σε έναν ωραίο τάφο..
Μεν. Αχ! Συλλυπητήρια! Θα φάμε και κόλλυβα μαζί με τα γεμιστά.
Γερ. Ευχαριστούμε. Τα κόλλυβα μας τέλειωσαν.
Μεν. Μάλιστα. Κουμάντο εδώ ποιος κάνει;
Γερ. Ο γιος του, ο Θεοκλύμενος που αυτή τη στιγμή λείπει από το σπίτι.
Μεν. Α! Ο.Κ., κανένας άλλος εκτός από τον βασιλιά και τους αφέντες είναι εδώ;
Γερ. Είναι η Ελένη εδώ, του Δία η κόρη.
Μεν. Τι είπες ρε γιαγιά; Πες το πάλι!
Γερ. Λέω…Η Ελένη, του Δία η κόρη είναι εδώ.
Μεν. Καλά ρε γιαγιά, με ξεκούφανες.
Γερ. Το ξέρω, έχω δυνατή φωνή η άτιμη.
Μεν. Καλά, η Ελένη πώς ήρθε εδώ;
Γερ. Από τη Λακεδαιμονία έχει φτάσει.
Μεν. Καλά και πότε την έκλεψαν από τη σπηλιά μου;
Γερ. Αγόρι μου, δεν με ενδιαφέρουν τα προσωπικά σου. Τώρα άδειασες μας τη γωνιά γιατί όπου να ναι επιστρέφει ο Θεοκλύμενος και δεν γουστάρει τους Έλληνες.

Ο. Β.

Σχόλια

Ο χρήστης gina zaza είπε…
Τέλεια εργασία, Αλεξάνδρα. Μπράβο στα παιδιά! Έδωσαν μια διαφορετική νότα στο έργο.
Ο χρήστης Alexandra Gerakini είπε…
Ευχαριστούμε πολύ Τζίνα!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΡΑΨΩΔΙΑ Ζ 369-529

Η ΑΝΝΑ ΤΟΥ ΚΛΗΔΟΝΑ

Ευριπίδη Ελένη-Β επεισόδιο, 4η σκηνή