Η Άννα του Κλήδονα του Διαμαντή Αξιώτη

Το απόσπασμα "Η Άννα του Κλήδονα" του Διαμαντή Αξιώτη , που συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο των κειμένων της Β Γυμνασίου μας μεταφέρει στην ατμόσφαιρα της μεταπολεμικής Καβάλας και στις γειτονιές της Αγίας Βαρβάρας, των Πεντακοσίων και του Σούγελου. Η εμμονή του Αξιώτη στην γενέτειρα του, στους θρύλους, στα έθιμα και στις παραδόσεις της είναι φανερή. Ο Αξιώτης μας μεταφέρει με επιτυχία, κατά τη γνώμη μου, στο εορταστικό κλίμα της γιορτής του Κλήδονα που μικροί και μεγάλοι περίμεναν με ανυπομονησία για να κάψουν τα Μαγιάτικα στεφάνια και να περάσουν πάνω από τις φωτιές.Ιδιαίτερα για μας τους Καβαλιώτες και ακόμα πιο πολύ για μας που μεγαλώσαμε στις συνοικίες των Πεντακοσίων και της Αγίας Βαρβάρας, το κείμενο μας ταξιδεύει στα παιδικά μας χρόνια εκεί όπου κάθε 24 του Ιούνη ανάβαμε τις φωτιές στο δασάκι των Πεντακοσίων και συναγωνιζόμασταν ποιος θα περάσει πιο ψηλά πάνω από τη φωτιά. Σε εκείνο το δασάκι αφήνονταν ελεύθερα όνειρα, επιθυμίες ανεκπλήρωτες, παιδικοί έρωτες.Ο τρόπος που αφηγείται ο Διαμαντής Αξιώτης αγγίζει μικρούς και μεγάλους για αυτό και νομίζω ότι το κείμενο του Διαμαντή Αξιώτη αγαπήθηκε τόσο από τα παιδιά όσο και από μας που το διδάξαμε.